Nad brzegiem rzeki
Jest takie miejsce,
gdzie utrata i odzyskiwanie jedności ze światem zestraja się w jeden rytm.
Jest takie miejsce,
gdzie uwaga na drugiego człowieka jest najcenniejsza. To tutaj dostrzec można
złożoność rzeczy i można uczynić je bardziej rzeczywistymi.
Jest taki dom nad
brzegiem rzeki Pliszki, gdzie wszystko co dobre przypływa i wszystko co złe
odpływa… Są słowa, które odchodząc w zapomnienie, pozbawiają nas pierwotnych
uczuć, prostych jak umysł dziecka, słowa które nas karmią, wzbudzają pozytywne
emocje. To tutaj, na brzegiem rzeki Pliszki jakość ludzkiego życia można
dostrzec w pełni, jego cykle i zjawiska przyrodnicze. To miejsce odnowy,
nabierania sił, miejsce kontaktu z samym sobą. Tutaj czas to niekończący się
potok, płynąca rzeka, porządkująca wzloty i upadki. To tutaj współbrzmienie,
zharmonizowanie, tożsamość, obfitość,
zgodność, zestrojenie, bliskość i harmonia nabierają nowego znaczenia.
