Małgorzata
Łojko, ur.17.02.1983r.
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu
WYSTAWY INDYWIDUALNE
2016 –
Rozrost, Galeria na 11, Wrocław
2013 –
Kokonarium, Galeria Ostrołęka OCK, Ostrołęka
BIO – Symbiozy, BWA, Sandomierz
2012 – BIO,
Baszta Czarownic, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk
Kokonarium, Galeria Podlaska, Biała
Podlaska
Symbiozy – Lichenie i Kanie,
Mostowa Artcafe, Kraków
Kokonarium/ Symbiozy, BWA Galeria
Sanocka, Sanok
2011 –
Kokonarium, Galeria Aneks, GSW, Opole
2009 –
Anektowanie przestrzeni architektonicznej przez formy organiczne
Prezentacja pracy dyplomowej wykonanej pod kierunkiem
dr. hab. Krzysztofa Mazura, Żywe Muzeum Piernika, Toruń
WYSTAWY ZBIOROWE, FESTIWALE,
REZYDENCJE ARTYSTYCZNE
2020 –
Trudne niebo, Znaki Czasu, Toruń
2018 –
Cokolwiek robisz, Oranżeria Pałacowa, Lubostroń
2017 – Im
dalej w las, tym więcej grzybów, Wykwit, Wrocław
2016 – Nevim,
jak tohle dopadne, Galeria Sam 83, Ceska Briza, Czechy
Wszystko co ludzkie jest mi obce, Galeria Szara Kamienica,
Kraków
2015 –
Ziemia obiecana – podróż do granic Utopii, Miejsce Sztuki 44, Świnoujście
2014 –
Pieczary i Pleśnie, Sopot Fringe Festiwal, Sopot
2013 – Praca
kobiety nigdy się nie kończy, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków
2012 – Parekia
czyli kilka anegdot o związku człowieka z rośliną, Czytelnia Sztuki, Gliwice
Z magmy, Centrum Kultury Agora, Wrocław
2011 –
Grzybobranie – konkurs na obiekt leśny, Fundacja Form i Kształtów, Warszawa
24 +, Galeria Sam 83, Ceska Briza, Czechy
Art Sesja,
Nowa Huta, Kraków
Artists in
Cottage 2011 Culture83, Ondrejovice, Czechy
2010 –
Festiwal recyklingowy Przetwory 5, Soho Faktory, Warszawa
Energetyczne Warsztaty Plastyczne – Industrial Art, MDK,
Stalowa Wola
Trieste Contemporanea – Międzynarodowy Konkurs Dizajnu, Triest, Włochy
Dyplomy 2009, CSW, Toruń
W swoich pracach najczęściej
wykorzystuję materiały naturalne, odnalezione bezpośrednio
w przyrodzie (trawy, siano, patyki) lub pochodzenia naturalnego (sznurek,
papier), tekstylia (stare ubrania, nici), ostatnio również folię i własne włosy.
Formy, jakie buduję
z tych materiałów pozostają w kręgu obiektów abstrakcyjnych. Sytuuję je w
przestrzeni naturalnej, jako rodzaj dopełnienia krajobrazu. Źródłem moich
inspiracji pozostaje natura. Jednym z przejawów tak bezpośrednich odniesień do
środowiska naturalnego jest moje zamiłowanie do multiplikacji. To proste prawo
natury wynikające z potrzeby przetrwania
w przełożeniu na język sztuki wzmaga działanie obiektu. Innym zjawiskiem, które
transponuję na moje obiekty jest proces naturalnego rozkładu materii
organicznej. Obserwacja działania warunków naturalnych, nieuniknione, (a nawet
pożądane) przemijanie tychże obiektów, jest dla mnie dużo ciekawsze, niż
prognoza ich długoletniego istnienia.
