Il cervo
Uno shock, gli occhi di un cervo,
Un ingresso nella sua anima, timorosa e curiosa.
L'ho guardato dentro e sono diventato un cervo.
La mia anima, la sua anima, uno e lo stesso spirito.
Lo stupore mi abbracciò, insieme all'inquietudine.
Posso gestire tutto questo, tanta grandiosità.
Alzai lo sguardo, ero gli alberi, le foglie, le nuvole.
Ho frusciato come una foglia al vento, un'ondata senza fine.
Non ero solo. Ero tutto.
Più tardi in una tenda da discoteca, un muro di suoni,
Johnie la rana auto. La sua poesia divenne sfuggente,
Le immagini svanirono, la mia visione divenne colore, tutto divenne colore,
Immagini in movimento che danzavano.
Un mondo parallelo, sconosciuto e inesplorato.
The Deer
A shock, the eyes of a deer,
An entrance to his soul, anxious and curious.
I looked into it and became a deer.
My soul, his soul, one and the same spirit
Amazement embraced me, unease at the same time.
Can I handle this, so much grandeur.
I looked up, I was the trees, the leaves, the clouds.
I rustled like a leaf in the wind, an endless swell.
I was not alone. I was everything.
Later in a disco tent, a wall of sound,
Johnie the Selfkikker. His poem became elusive,
Images flew, my sight turned color, everything turned color,
Moving images that danced around.
A parallel world, unknown and unexplored.
Het
Hert
Een
schok, de ogen van een hert,
Een
toegang tot zijn ziel, angstig en nieuwsgierig.
Ik
keek erin en werd een hert.
Mijn
ziel, zijn ziel, één en dezelfde geest.
Verbazing
omarmde me, tegelijkertijd onbehagen.
Kan
ik dit aan, zoveel grootsheid.
Ik
keek omhoog, ik was de bomen, de bladeren, de wolken.
Ik
ritselde als een blad in de wind, een eindeloze deining.
Ik
was niet alleen. Ik was alles.
Later
in een disco tent, een muur van geluid,
Johnie
de Selfkikker. Zijn gedicht werd ongrijpbaar,
Beelden
vervlogen, mijn zicht werd kleur, alles werd kleur,
Bewegende
beelden die ronddansten.
Een
parallelle wereld, onbekend en onverkend.
